در نامگذاری هیدروکربن سنگین، گروه های آلکیل متصل به حلقه به صراحت نشان داده شده و به ترتیب حروف الفبا فهرست می شوند، و حلقه به گونه ای شماره گذاری می شود که کمترین مکان را به جانشینی که برای اولین بار ظاهر می شود، بدهد.
اگر دو جهت مختلف مکان‌های معادلی را به دست آورند، جهتی انتخاب می‌شود که عدد کمتری را به جانشینی می‌دهد که ابتدا در نام ظاهر می‌شود.
سه اتم کربن سیکلوپروپان گوشه های یک مثلث متساوی الاضلاع را مشخص می کنند، هندسه ای که مستلزم آن است که زوایای C-C-C 60 درجه باشد.
این زاویه 60 درجه بسیار کوچکتر از زاویه پیوند چهار وجهی معمولی 109.5 درجه است و کرنش قابل توجهی (به نام کرنش زاویه ای) بر سیکلوپروپان تحمیل می کند.
هیدروکربن بیشتر توسط کرنش پیچشی که ناشی از داشتن سه پیوند C-H در بالای صفحه حلقه و سه پیوند در زیر است، ناپایدار می شود.
سیکلوپروپان تنها هیدروکربن است که مسطح است. سیکلوبوتان (C4H8) و سیکلوآلکانهای بالاتر، ترکیبات غیرمسطح را به منظور به حداقل رساندن گرفتگی پیوندها در اتمهای مجاور اتخاذ می کنند.
کرنش زاویه ای در سیکلوبوتان کمتر از سیکلوپروپان است، در حالی که سیکلوپنتان و هیدروکربن ها بالاتر عملاً بدون کرنش زاویه هستند.
به استثنای سیکلوپروپان، همه سیکلوآلکان‌ها تحت حرکت سریع درونی شامل تبدیل ترکیب‌های غیرمسطح «پاک‌شده» قرار می‌گیرند.
بسیاری از مهمترین اصول تحلیل ساختاری با بررسی سیکلوهگزان توسعه یافته اند. سه ترکیب سیکلوهگزان که به‌عنوان صندلی، قایق، و کج (یا پیچ) تعیین می‌شوند، اساساً بدون کرنش زاویه هستند.
از بین این سه صندلی، صندلی پایدارترین است، عمدتاً به این دلیل که ترتیبی مبهم از تمام پیوندهایش دارد. ساختارهای قایق و چوله فاقد پیوندهای تکان دهنده کامل هستند و در اثر فشار پیچشی بی ثبات می شوند.
ساختار قایق بیشتر با ازدحام متقابل اتم های هیدروژن در کربن های یک و چهار بی ثبات می شود. شکل قایق دو اتم هیدروژن «میله پرچم» آن را به 1.80 آنگستروم از یکدیگر می رساند، بسیار نزدیکتر از فاصله 2.20 آنگستروم که در آن نیروهای دافعه بین اتم های هیدروژن قابل توجه می شوند. در دمای اتاق، 999 مولکول از هر 1000 مولکول سیکلوهگزان به شکل صندلی وجود دارد (دیگری کج است).
