جلبک دریایی مارمارین موجودات زنده ای هستند که قادر به تولید فتوسنتز اکسیژن هستند و چرخه زندگی آنها به طور کلی در یک محیط آبی انجام می شود.
آنها بخش بسیار مهمی از تنوع زیستی و پایه اصلی زنجیره های غذایی در آب های شیرین، شور و دریایی را تشکیل می دهند. گونه های مختلف برای غذای انسان، کشاورزی و صنعت استفاده می شود.
جلبک ها یک گروه تکاملی واحد را تشکیل نمی دهند، بلکه مجموعه ای کامل از ارگانیسم ها را گرد هم می آورند که ممکن است به گروه های فیلوژنتیکی بسیار متفاوت تعلق داشته باشند.
در واقع، جلبک ها اغلب به طور پیش فرض، با مخالفت ساده با گیاهان چند سلولی زمینی یا آبی تعریف شده اند. به مطالعه جلبک ها فیکولوژی می گویند.
تخمین‌های بسیاری تعداد گونه‌های جلبک را از 30000 تا بیش از یک میلیون عنوان کرده‌اند. علیرغم عدم قطعیت در مورد اینکه کدام موجودات را باید جلبک در نظر گرفت، فهرستی که در سال 2012 بر اساس پایگاه داده AlgaeBase گردآوری شد که شامل 15 فیلا و 64 کلاس است اما حدود 200000 گونه دیاتوم ها، میکروجلبک های سیلیسی را در نظر نمی گیرد، 72،5 گونه مختلف را فهرست می کند.
کلمه جلبک دریایی از کلمه لاتین alga4 به همین معنی گرفته شده است. ریشه شناسی آن مبهم است. اگرچه برخی گمانه‌زنی‌ها آن را به algēre لاتین، «سرد بودن» پیوند می‌دهند، هیچ دلیل شناخته شده‌ای برای ارتباط جلبک دریایی با دما وجود ندارد.
کلمه یونانی باستان برای “جلبک دریایی” φῦκος / phŷkos است که می تواند به معنای خود جلبک دریایی (احتمالاً جلبک دریایی قرمز) یا رنگ قرمز ناشی از آن باشد.
در واقع، Fūcus لاتینی شدن بیش از همه رنگ قرمز آرایشی را مشخص می کند. ریشه شناسی آن نیز نامشخص است.
اما یک نامزد بالقوه عبارت عبری کتاب مقدس פוך/pūk، «رنگ» است، سایه چشمی که مصریان باستان و سایر ساکنان مدیترانه شرقی استفاده می کردند. سپس می تواند هر رنگی باشد: سیاه، قرمز، سبز یا آبی.
مطالعه مدرن جلبک ها، دریا یا آب شیرین، بسته به اینکه از ریشه یونانی یا لاتین استفاده شود، فیکولوژی یا آلگولوژی نامیده می شود. کلمه fucus در تعدادی از گونه ها یافت می شود.
